Struktura Wody

Struktura wody

Struktura Wody składa się tylko z dwóch atomów - wodoru i tlenu. Wszystkie atomy istniejące na świecie składają się z jądra (protonów / neutronów) otoczonych przez jeden lub więcej elektronów wirujących wokół jądra.  Ponieważ elektrony poruszają się z prędkością zbliżoną do prędkości światła, to ich orbity bardziej przypominają "chmury", a nie wyraźnie określone szlaki. W obrębie tych chmur są warstwy lub orbity elektronów. Pierwsza skorupa elektronów zawiera jedną orbitę, która może pomieścić do dwóch elektronów.

Kiedy pierwsza powłoka elektronów jest kompletna (co oznacza, że ​​zawiera dwa elektrony), jest wówczas stabilna. Druga osłona elektronów może zawierać do ośmiu elektronów cztery różne orbity o dwóch elektronach każda. Podobnie jak pierwsza powłoka, jest ona najbardziej stabilna, gdy jest ona kompletna - w tym przypadku z ośmioma elektronami (znanymi jako "reguła oktetu"). Liczba elektronów w skorupie zewnętrznej (zwanej skorupą walencyjną) determinuje chemiczną reaktywność atomów. Atomy są tylko usatysfakcjonowane lub "szczęśliwe", jeśli mają pełną zewnętrzną powłokę elektronów, co oznacza, że ​​zrobią wszystko, co potrzeba, aby zyskać lub zgubić elektrony w celu ukończenia ich powłoki zewnętrznej.

Liczba protonów (znana jako liczba atomowa) określa, jaki element jest atomem. Liczba i położenie elektronów w ich orbitalach decyduje o zachowywaniu się atomu. Jak widać z prostego diagramu poniżej, atom wodoru, będący pierwszym elementem układu okresowego, zawiera tylko jeden proton i jeden elektron. Pozostawia to puste miejsce w swojej pierwszej i jedynej obudowie elektronów. Proton  (czerwony)  ma ładunek dodatni, a elektron  (niebieski)  nosi ładunek ujemny. Ponieważ dodatnie i ujemne ładunki wzajemnie się wycofują, cały atom wodoru jest neutralny. 

Oto jak wygląda atom wodoru.

Oto jak wygląda atom tlenu.

Ma osiem dodatnio naładowanych protonów i osiem neutronów w jej jądrze z ośmioma elektronami pędzącymi wokół jądra na dwóch różnych poziomach orbitalnych. Żółte neutrony są obojętne w ładunku i nie przyczyniają się do ładunku netto cząsteczki wody. Aby powłoka zewnętrzna atomu tlenu została ukończona, konieczne byłoby uzyskanie dwóch dodatkowych elektronów w sumie ośmiu elektronów. W wodzie (H2O) dwa dodatkowe elektrony są dostarczane przez dwa atomy wodoru, dzielące ich elektrony atomem tlenu.  Kiedy dwa lub więcej atomów współdzieli elektrony, tworzą więź między nimi nazywaną "wiązaniami kowalencyjnymi". "

Bardzo drobna cząsteczka wody ma kształt trójkąta. Niebieską kulą jest atom tlenu, a czerwone kule to dwa atomy wodoru. Pręty między atomem tlenu a wodorem reprezentują wiązania molekularne.

Pomyśl o więzach jako sprężynach, które można wygiąć i rozciągać, aby przechowywać informacje i nadmiar energii . Jak widać na rysunku poniżej, gdy atom wodoru i tlenu spotykają się tworząc cząsteczkę wody, dziesięć elektronów łączy się w pięciu "orbitalach" , jedna para ściśle związana z atomem tlenu w jego wewnętrznej muszli, dwie pary (pojedyncze pary ) związany z atomem tlenu jako "zewnętrznymi" elektronami, a dwie pary tworzą każdy z dwóch identycznych wiązań tlenu i wodoru.

Każda cząsteczka wody jest elektrycznie neutralna, ale biegunowa, co oznacza, że ​​centra ładunków dodatnich i ujemnych znajdują się w różnych miejscach na cząsteczce. Ze względu na stosunkowo duży ładunek dodatni z ośmiu protonów w jądrze atomu tlenu (8+) i bliskość jej elektronów, atom tlenu ma silniejszą atrakcję dla wszystkich elektronów niż atomów wodoru z jednym protonem (1+). Prowadzi to do przesunięcia ładunku z atomów wodoru w kierunku atomu tlenu. W związku z tym, polaryzacja cząsteczki wody sprawia, że ​​koniec tlenu cząsteczki jest częściowo ujemny, a wodór kończy się częściowo pozytywnie. 

Wiele właściwości fizycznych i chemicznych wody jest spowodowane jego strukturą. Atomy w cząsteczce wody są rozmieszczone z dwoma wiązaniami wodorowo-tlenowymi (HO) pod kątem około 105 °, a nie na przeciwnych stronach atomu tlenu. Asymetryczny kształt cząsteczki powstaje z tendencji czterech par elektronów w skorupie walencyjnej tlenu, aby układać się symetrycznie na wierzchołkach czworościanu wokół jądra tlenu. Dwie pary kojarzone z wiązaniami kowalencyjnymi trzymającymi atomy wodoru są lekko rozciągane, powodując kąt między nimi 105 °.

Wiązanie wodorowe

Z powyższych zdjęć i wyjaśnień już rozumiesz, że cząsteczka wody jako całość ma pozytywną i negatywną stronę. Jak wszyscy wiemy, przeciwieństwa przyciągają. To samo z cząsteczkami wody. W optymalnych warunkach cząsteczki wody przyciągają się nawzajem w precyzyjnych geometrycznych wzorach zwanych "klastrami", z dodatnim końcem jednej cząsteczki wody wyrównanej negatywną stroną innej cząsteczki wody. Ta atrakcja nazywa się "dipolem elektrycznym". 

Elektryczny dipol powoduje powstanie atrakcji pomiędzy sąsiednimi przeciwległymi końcami cząsteczek wody, przy czym każda cząstka tlenu może przyciągnąć dwa pobliskie atomy wodoru dwóch innych cząsteczek wody. Takie wiązanie wodorowe obserwowano także w innych związkach wodorowych. Chociaż znacznie niższe od kowalencyjnych wiązań utrzymujących cząsteczkę wody razem, wiązanie wodorowe jest wystarczająco mocne, aby utrzymywać wodę w stanie ciekłym w normalnych temperaturach, mimo że jego niska masa cząsteczkowa  zazwyczaj powodowała, że ​​była gazem w takich temperaturach.

Do tych wiązań wodorowych należą inne właściwości wody, takie jak wysokie  ciepło właściwe. Gdy temperatura wody jest obniżona, klastry cząsteczek zaczynają się tworzyć poprzez wiązanie wodorowe (jak pokazano na wykresie przedstawiającym linie przerywane), przy czym każda cząsteczka jest połączona z innymi przez maksymalnie cztery wiązania wodorowe i każdy atom tlenu, 

który ma się otoczyć czterema atomami wodoru w układzie czworościennym (lub czterostronnym). Atomy tlenu w grupach tetraedrycznych zaczynają wiązać się z atomami wodoru w innych czterowartościowych klastrach, które powodują powstanie sześciokątnego kształtu płatka śniegu, który wszyscy tak dobrze znamy. Ponieważ cząsteczki wody tworzą wiązania wodorowe z sąsiednimi cząsteczkami wody , woda ma bardzo nietypowe anomalie.

Leczenie Chorób Wodą ( 1 )

Leczenie Chorób możemy przeprowadzać trzema rodzajami wody. Wodą alkaliczną, wodą kwasową i wodą srebrną. Woda alkaliczna ( katolit ) - bez zapachu, woda miękka, smakiem upodabnia się do wody deszczowej. Wartości ORP są ujemne a pH oscyluje w zakresie od 8 do 11.  Im wyższa cyfra tym woda jest bardziej alkaliczna. Wykazuje się możliwościami stymulującymi i tonizującymi. Zwana jest wodą żywą. Woda kwasowa ( anolit ) posiada kwaśny smak, charakterystyczny zapach kwasu i niewielki zapach chloru. Dysponuje właściwościami bakteriobójczymi. 

Woda ta w większości przypadków stosowana jest tylko zewnętrznie, nazywana jest wodą martwą i do spożycia można jej używać przez krótki okres czasu. Wartości ORP są dodatnie a pH waha się w przedziale 6,0 - 2,4. Woda srebrna posiada jony srebra. Swoje właściwości utrzymuje od kilku miesięcy do roku i dłużej. Jej stężenie mierzone jest w miligramach na litr. Aby uzyskać opisane wyżej 3 rodzaje cieczy to potrzebny nam będzie jonizator do wody. Te trzy wersje wody rekomendujemy do wybranych takich dolegliwości jak: Alergia, astma oskrzelowa, biegunka, ból gardła, bóle stawów, ból zębów, cukrzyca, choroby laryngologiczne, oparzenia, katar. Poniżej przedstawiamy do jakiej dolegliwości jaką używać wodę.

Alergia, alergiczne zapalenie skóry

Trzy dni z rzędu, po posiłku, płukać nos ( wciągając wodę ) jamę ustną i gardło wodą kwasową ( pH = 2,5 - 3,0 ). Po każdym płukaniu wypijać pół szklanki wody alkalicznej ( pH = 9,5 - 10,5 ). Wysypkę, trądzik, obrzęki zwilżać 5 - 6 razy dziennie, tylko wodą kwasową ( pH = 2,5 - 3,0 )

Astma oskrzelowa

Trzy dni z rzędu, po posiłku, płukać nos jamę ustną  i  gardło  wodą  kwasową ( pH = 2,5 - 3,0 ), ( aby unieszkodliwić alergeny powodujące astmę ). Po każdym płukaniu należy wypijać pół  szklanki  wody alkalicznej ( pH = 9,5 - 10,5 ). W przypadku zwyczajnego kaszlu, wypijać po pół szklanki takiej samej wody alkalicznej. W celach profilaktycznych zaleca się okresowe powtarzanie płukania.

Biegunka

Wypić szklankę wody kwasowej  ( pH = 2,5 - 3,0 ). Jeśli  biegunka  nie  przechodzi  w ciągu godziny , wypić jeszcze szklankę wody kwasowej.

Ból gardła

W przypadku bólu gardła konieczne jest przepłukanie go lekko podgrzaną wodą kwasową ( pH = 2,5 - 3,0 ). Płukanie powtarzać każde 0,5 - 1 godziny.

Bóle stawów rąk, nóg

Przez  trzy  do  czterech  dni,  30 minut przed posiłkiem, wypijać pół szklanki wody kwasowej  ( pH = 2,5 - 3,0 ).  Bolące  miejsca  nacierać  taką samą wodą kwasową.  Na  noc  można  nałożyć  kompresy wody kwasowej.  Wydajność  procedury  zwiększają  regularne  ćwiczenia  fizyczne,  ruchy  bolących stawów, masaż.  

Ból zębów

10  -   20   minut   płukać   usta  podgrzana  wodą  kwasową  ( pH = 2,5 - 3,0 ).  Procedura  może  być  powtórzona. Ból ustaje.

Cukrzyca

Przed posiłkiem wypijać pół szklanki wody alkalicznej ( pH = 9,5 - 10,5 ). Ponadto  zaleca  się  masaż trzustki.  Poprawia  się  samopoczucie,  zmniejsza  się  wskaźnik  cholesterolu,  a  także  zależność  od insuliny.

Choroby laryngologiczne

Płukać odpowiednio nos, gardło, jamę ustną, uszy podgrzaną do 30 - 35  stopni  wodą  srebrna.  Takie procedury  zaleca  się  przeprowadzać  w  czasie  epidemii  grypy lub innych epidemii, jak również po wizytach zakaźnych pacjentów. Koncentracja 20 - 25 mg/l

Oparzenia

Umyć  oparzone  miejsce nadmanganianem potasu, później nakładać tampon z wodą srebrną. Tampon z 6  warstw,  mocno nasączony wodą srebrną. Procedury powtarzać przez około 10 dni. Koncentracja 35 mg/l

Katar

Nawilżyć tampony wodą srebrną i umieścić je między dziąsłem a policzkiem, bliżej gardła. Podgrzaną do 30 - 35 stopni wodą tej samej koncentracji przez 2 godziny płukać nos i gardło. Koncentracja 35 mg/l.

Na wyżej wymienione choroby zastosuj profesjonalne jonizatory wody.

Żywa Woda

Żywa Woda. Jest miękka, bez zapachu, smakiem upodobnia się do wody deszczowej. Posiada właściwości tonizujące i stymulujące. Wytwarzana jest w urządzeniach zwanych jonizatorami lub uzyskać ją możemy z filtrów alkaliczno antyoksydacyjnych. W naczyniu jonizatora umieszczamy dwie elektrody. Dodatnią ANODĘ ( A ) i ujemną KATODĘ ( K ), które podłączone są do źródła prądu stałego. Wypełnione wodą naczynie elektrolityczne rozdzielone jest na dwie części specjalną przegrodą przepuszczającą jony soli rozpuszczone w wodzie.

W procesie elektrolizy dodatnie jony metali przyciągane są przez katodę, natomiast ujemne przez anodę. W naczyniu elektrolitycznym z katodą K kumulowane są dodatnio naładowane jony metali alkalicznych ( wapnia, magnezu, potasu, sodu ) oraz jony hydroksylowe OH-. Zawartość jonów hydroksylowych decyduje o zasadowości wody. Im wyższa zawartość tym wyższa alkaliczność. i większe pH. To zjonizowana woda "żywa", katolit. Wartości wody "żywej" najczęściej znajdują się w przedziale od pH = 8 do pH = 12.  Wartości ORP są ujemne ( -200mV ). Woda "żywa" proporcjonalnie dostarcza więcej tlenu i wodoru. Napięcie powierzchniowe wody "żywej jest dwa razy mniejsze niż wody wodociągowej. Oznacza to, że woda "żywa" jest bardziej ciekła, "mokra".

Cząsteczki wody "żywej" są połączone w znacznie mniejsze formacje, struktury ( 5 - 6 cząsteczek ) niż wody wodociągowej ( 10 - 13 cząsteczek ). Dlatego woda "żywa" od razu dostaje się do błon komórkowych i jest bezpośrednio angażowana w procesy metaboliczne. Takie właściwości powodują lepsze nawodnienie tkanek. Woda "żywa" skuteczne neutralizuje i rozpuszcza skupione pozostałości kwasowe, które potem są łatwo usunięte przez nerki. Wodę "żywą" po wytworzeniu od razu wypijamy. Nie gotujemy jej gdyż straci swoje cenne właściwości.

Niedobór substancji alkalicznych zwiększa kwasowość organizmu i zmniejsza zasadowość krwi. Organizm stara się, powstałe w procesie przemiany materii kwasy, zneutralizować i usunąć z moczem i potem. Aby te procesy przebiegały bez zakłóceń z pokarmem i napojami musimy uzyskać odpowiednią ilość minerałów alkalicznych jak: wapń, magnez, sód i potas. W przypadku niedoboru substancji alkalicznych organizm "pożycza" wapń z kości. To może być początek osteoporozy. W przypadku nadmiaru kwasu moczowego rozwija się zapalenie stawów, dna moczanowa. 

W przypadku braków wapnia, potrzebnych do neutralizacji nagromadzonych obok trzustki zanieczyszczeń kwasowych, zakłóca się produkcja insuliny i zwiększa się ryzyko rozwijania cukrzycy. Stałe substancje kwasowe kumulowane są zazwyczaj w warstwie tłuszczowej. Nagromadzenie tłuszczu, nadwaga jest częstym wynikiem gromadzenia się nieusuniętych pozostałości kwasowych. Takie zanieczyszczenia to także cholesterol, kamienie nerkowe, żółciowe, moczany, siarczany czy fosforany. 

Harald Tietz, autor książki "Odmłodzenie", twierdzi, że stale pijąc wodę "żywą", alkaliczną, zawartość pozostałości kwasowych może być ograniczona do poziomu o wiele młodszego człowieka. A to regeneruje funkcje naszego ciała. Sang Whang w swojej książce pisze, że z wiekiem powstaje zbyt dużo rodników (H+) kwasu i zbyt mało węglanów wodoru (HCO3), co prowadzi do zakwaszenia organizmu. Przypuszcza on, że starzejąc się organizm nieustannie kwaśnieje. Dlatego jest tak ważne aby wypijać każdego dnia 1,5 litra wody "żywej". Pijąc wodę "żywą" organizm otrzymuje dodatkową ilość wolnych elektronów, które są absorbowane przez wolne rodniki. Ze względu na właściwości antyoksydacyjne wody "żywej" są chronione zdrowe komórki. Jest wzmocniony system odpornościowy organizmu.

Woda Strukturalna Jak Uzyskać

Wodę Strukturalną możemy uzyskać z jonizatorów do wody, wkładów jonizujących lub z zamrażania zwykłej wody. W Jonizatorach Do Wody wytwarzana jest m.in. woda strukturalna zjonizowana. Urządzenia te w procesie elektrolizy wody w połączeniu z separatorem i membraną półprzepuszczalną na jednej z elektrod rozdzielają cząsteczki wody (H2O) na dwie części: jony wodorowe H+ oraz jony hydroksylowe OH–. Dzięki membranie półprzepuszczalnej woda alkaliczna jest odseparowana od wody kwaśnej w drugiej części naczynia. 

Ponadto podczas procesu jonizacji skupiają się pierwiastki występujące w wodzie i ją alkalizują (np. wapń, magnez, potas, sód)  w pobliżu katody. Te zakwaszające ją (np. chlor, fosfor, siarka) w pobliżu anody. Alkaliczne i kwaśne otoczenie charakteryzuje się wskaźnikiem pH (stężenie jonów wodorowych), a uzyskany ładunek potencjałem utleniania - redukcji (REDOX) ORP. Wartości parametrów zależą od czasu pracy urządzenia, stanu membrany półprzepuszczalnej i elektrod oraz rodzaju i jakości wody w naczyniu. Wartosci skali pH zawarte są w przedziale od 0 do 14 jednostek. Woda pitna neutralna ma pH ok. 7,0. UJEMNY potencjał ORP – oznacza że w wodzie alkalicznej są wolne elektrony, tj. elektrony, które mogą być dostarczone na powłoki innych atomów. 

Ta właściwość jest szczególnie efektywna przy neutralizacji szkodliwych skutków wpływu wolnych rodników. Jak wiadomo, wolne rodniki to cząsteczki, którym brakuje jednego elektronu. Są to nadtlenki, cząsteczki tlenu bez jednego elektronu, etc. W organizmie człowieka powstają one z naturalnego procesu reakcji metabolicznych. Pewna ilość wolnych rodników w organizmie jest niezbędna. Chronią one organizm od mikrobów, bakterii, wirusów. Harmonia wewnątrz organizmu jest utracona, kiedy powstaje nadmiar wolnych rodników. 

Wolne rodniki, w celu uzyskania brakujących elektronów, nieustannie pobierają je od zdrowych komórek organizmu, a tym samym naruszają normalną działalność poszczególnych komórek i naczyń oraz powodują różne choroby. Mogą rozpocząć się niekontrolowane reakcje chemiczne, które stymulują rozwój patologicznego raka i innych chorób. Pijąc wodę alkaliczną, organizm otrzymuje dodatkową ilość wolnych elektronów, które są odbierane przez wolne rodniki. Ze względu na właściwości antyoksydacyjne wody alkalicznej komórki zdrowe są chronione co wzmacnia system odpornościowy organizmu.

Wodę Strukturalną możemy również uzyskać z zestawu wkładów jonizujących montowanych do filtrów odwróconej osmozy. To woda REDOX ( ORP ) zawierająca aktywne elektrony ( antyoksydanty ) neutralizując najgroźniejsze dla ludzkiego organizmu rodniki hydroksylowe. Produkty takie jak alkohol, słodycze, mięso, mleko, soki z kartonu zakwaszają nas każdego dnia. Na poziomie komórek zaczyna się proces gnicia i mutacji. Dlatego jeśli nasza dieta nas zakwasza to musimy neutralizować kwasy i toksyny jedząc zielone warzywa i pijąc codziennie dużą ilość wody o zasadowym odczynie ( pH 9,5 ). Woda z wkładu jonizującego oczyszcza odkwaszając nasze ciało, usuwa toksyny i

ma ujemne wartości ORP. ORP podkreśla, że roztwór zawiera wolne elektrony, które mogą być oddane, tj. roztwór ma właściwości redukcyjne. Takie właściwości ma woda z zestawu wkładów jonizujących. Staje się swego rodzaju dawcą elektronów. Dlatego woda z takim potencjałem ma parametry przeciwutleniające.  Żywotność wkładu jonizującego przewidziana jest na 6000 litrów wody.